ولادت با سعادت خانم فاطمه ی زهرا(س) ، صدیقه ی کبری ، دخت نبی الله و همسر ولی الله مبارک باد .
همیشه ایام ولادت خانم حضرت زهرا (س)کبوتر دلهای عاشق به خانه ی پیامبر اکرم (ص) پر می زند و غرق در شور و شعف می شود ،
اما اگر نیک بنگریم ، کبوتر دل این روزها به خانه ی پر از درد و غم مولا پر می زند و اشک را آشکارا در دیدگان حسنین و زینبین می بیند .
آری ولادت مادر زودتر از چهلمین روز پرپر زدن این بانوی گرامی آمده است ، درست در حالیکه همه شادند ، فرزندان علی ، اولین سالروز ولادت مادر را پس از شهادتش به گریه و مویه گرفته اند .
روز ولادت مادر که هیچگاه از یاد فرزندان بیرون نمی رود ، مخصوصا از یاد دختری که در سنین کم مادر را از دست داده است .
آری شب ولادت مادر ، خانه ی علی (ع) غرق در گریه است ، امیرالمومنین انتظار می کشد ، بچه ها را می خواباند و صبر می کند تا چراغ های مدینه یکی پس از دیگری خاموش شود تا در شب ولادت بانویش به کنار مزار ایشان برود ، اما زینب ، آن بانوی صبر و استقامت گویی رد فکر پدر را خوانده است ،
ملتمسانه به کنار پدر رفته و از او خواهش می کند که امشب دختر را نیز همراه خود به کنار مزار مادر ببرد .
آری اشک از دیدگان بانوی خانه ی علی سرازیر است ، به پدر التماس می کند و می گوید من نیز دلتنگ مادر هستم مرا نیز با خود به کنار مزار مادر ببر ، تا در شب ولادت مادر کنارش باشم .
آری امسال اولین سالی ست که ولادت مادر برای فرزندان به تلخ ترین سالروز میلاد تبدیل شده است